Μισελέ, Ζιλ

(Jules Michelet, Παρίσι 1798 – Ιέρ 1874). Γάλλος ιστορικός. Γιος ενός φτωχού τυπογράφου που διαπνέονταν από δημοκρατικές ιδέες και από τις ιδέες του Βολτέρου –η μητέρα του αντίθετα ήταν θρησκόληπτη– κατόρθωσε με δυσκολία να ολοκληρώσει τις σπουδές του και άρχισε αμέσως να διδάσκει, στην αρχή σε λύκεια και στη συνέχεια ως έκτακτος καθηγητής στη μελλοντική Ecole Normale, στη Σορβόννη και στο College de France. Το 1851 διακόπηκαν οι παραδόσεις του και τον επόμενο χρόνο ο Μ. παύτηκε από τη θέση του διευθυντή του ιστορικού τμήματος των Εθνικών Αρχείων, λόγω της απροκάλυπτης εχθρότητάς του προς τον Ναπολέοντα Γ’. Το επιβλητικό ιστοριογραφικό έργο του ξεκίνησε από μια σειρά εργασιών χρονολογικής ταξινόμησης (1825-26), και από τη μελέτη συγγραφέων όπως ο Βίκο, τον οποίο μετέφρασε, και ο Τιερί. Το έργο του τελευταίου τον παρακίνησε να αναλάβει την ενιαία ανάπλαση της εθνικής ιστορίας. Η Ιστορία της Γαλλίας (Histoire de France, 1833-67, 17 τόμοι), η περίφημη Ιστορία της Γαλλικής Επανάστασης (Ηistoire de la Revolution francaise, 1847-53, 7 τόμοι) και η Ιστορία του 19ου αιώνα (Histoire du XIX siecle, 1872-75, 3 τόμοι) είναι ο καρπός ενός τεράστιου μόχθου και η έκφραση μιας ηθικής και πολιτικής θέσης που έκανε το έργο αυτό στο σύνολό του να θεωρηθεί ως ένα είδος θέσης της εθνικής συνείδησης. Η ακούραστη δραστηριότητα του Μ. καθρεφτίζεται και στο πλήθος των μικρότερων έργων του: από το Η Βίβλος της ανθρωπότητας (La Bible de l’ humanite, 1864), έως τα Μαθήματα εθνικής παιδείας για τον λαό και τις μονογραφίες που αφιέρωσε σε διάφορα θέματα και σε προβλήματα του φυσικού ή του κοινωνικού κόσμου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μελέτη του Η μάγισσα (La sorciere, 1862), υποβλητική ιστορική και κοινωνική ανάπτυξη των φαινομένων της μαγείας και του διωγμού των μαγισσών. Η προσωπικότητα του Μ. φωτίζεται ιδιαίτερα από το Ημερολόγιό του που δημοσιεύτηκε το 1959. Ο Γάλλος ιστορικός Ζιλ Μισελέ.